Η οδοντιατρική είναι ένα επιστημονικό πεδίο που έχει γνωρίσει αλματώδη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια τόσο σε επίπεδο γνώσης όσο και σε επίπεδο νέων τεχνικών, νέων βιοϋλικών και νέας τεχνολογίας. Όντας ένας από τους πλέον παραγκωνισμένους κλάδους της ιατρικής επιστήμης μέχρι και τον 20ο αιώνα, μόλις τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια κατάφερε αργά και σταθερά να απεγκλωβιστεί από μεσαιωνικές πρακτικές και αντιλήψεις που την κρατούσαν δέσμια και μέσα από μία έκρηξη ερευνητικής δραστηριότητας άρχισε να κατακτά την γνώση πίσω από τις ασθένειες του στόματος και να εξελίσσεται ραγδαία. Παράλληλα με την εξέλιξη της γνώσης, η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας άνοιξε νέους ορίζοντες και κατέστησε εφικτά πράγματα που μόλις λίγα χρόνια πριν ανήκαν στη σφαίρα της φαντασίας.

 

Παράλληλα με αυτές τις εξελίξεις, όπως σε όλους τους κάδους της ιατρικής έτσι και στην οδοντιατρική άρχισε σιγά-σιγά να διαφαίνεται η ανάγκη για εξειδίκευση, καθώς σταδιακά άρχισε να γίνεται από εξαιρετικά δύσκολο εώς και ανέφικτο το ίδιο άτομο να παρακολουθεί, να κρίνει, να αξιολογεί ορθά και να ενσωματώνει όλες τις νέες γνώσεις, τα υλικά, τον εξοπλισμό και τις τεχνικές που προκύπτουν. Μέσα στα τελευταία χρόνια ο κλάδος της οδοντιατρικής έχει διαγράψει την πρόοδο που δεν είχε σημειώσει όλους τους προηγούμενους αιώνες μαζεμένη και ο ρυθμός αυτός όσο πάει και αυξάνεται. Ως εκ τούτου, για να μπορέσει οποιοσδήποτε οδοντίατρος, γενικός ή εξειδικευμένος, σήμερα να παράσχει στον ασθενή του το καλύτερο δυνατό σε όλο το φάσμα της οδοντιατρικής με βάση τα σύγχρονα δεδομένα, κρίνεται τουλάχιστον απαραίτητη η συνεργασία με συναδέλφους που έχουν εξειδικευτεί σε αντικείμενα διαφορετικά από το δικό του πεδίο.

 

Εξειδικευμένος είναι ο οδοντίατρος εκείνος που μετά τις βασικές σπουδές του και την κατάκτηση του γενικού τίτλου του χειρουργού οδοντιάτρου, παρακολούθησε και περάτωσε επιτυχώς το τριετές πρόγραμμα εξειδίκευσης σε κάποια από τις ειδικότητες της οδοντιατρικής. Η ειδικότητα διαφέρει πολύ από την δια βίου επιμόρφωση με την παρακολούθηση σεμιναρίων, συνεδρίων και άλλων επιμορφωτικών δραστηριοτήτων, καθώς πρόκειται για μία τριετή διαδικασία πλήρους απασχόλησης που παρέχει, εκτός από την απονομή του τίτλου της ειδικότητας, την καλύτερη δυνατή κατάρτιση σε θεωρητικό και κλινικό επίπεδο πάνω σε ένα περιορισμένο κομμάτι της οδοντιατρικής.

 

Η θέση του εξειδικευμένου οδοντιάτρου δεν είναι σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει τη δουλειά του γενικού οδοντιάτρου, αλλά να την συμπληρώσει. Είναι δηλαδή αυτός στον οποίο παραπέμπεται ο ασθενής για να ασκήσει το δικό του εξειδικευμένο κομμάτι, όταν οι θεραπευτικές ανάγκες ενός ασθενούς ξεφεύγουν από τα όρια και τις γνώσεις που καλύπτει η γενική οδοντιατρική.

 

Από την άλλη πλευρά, ένας εξειδικευμένος οδοντίατρος για να ασκήσει τις πολύπλοκες τεχνικές που περικλείει η ειδικότητά του, συχνά χρειάζεται τη σύμπραξη και τη συνεργασία συναδέλφων εξειδικευμένων σε διαφορετικά πεδία, για να φέρουν όλοι μαζί εις πέρας ένα πολύπλοκο περιστατικό με πολλαπλά και συνδυαστικά οδοντιατρικά προβλήματα που χρήζει εφαρμογής των πλέον σύγχρονων τεχνικών και γνώσεων σε καθένα από αυτά.

 

Η απόλυτη αυτή ανάγκη για συνεργασία μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε περιστατικά που έχουν ανάγκη από εξειδικευμένη οδοντιατρική φροντίδα έχει φέρει στο προσκήνιο παγκοσμίως πλέον την τάση δημιουργίας πολυιατρείων, στα οποία συνεργάζεται ομάδα ειδικών με διαφορετικά πεδία εξειδίκευσης, με στόχο να προσφέρουν μέσα στο ίδιο ιατρείο το καλύτερο δυνατό από τις πιο απλές θεραπευτικές διαδικασίες, όπως ένα απλό σφράγισμα, έως τις πλέον σύνθετες, που μπορεί να περιλαμβάνουν εκτεταμένες αναγεννητικές τεχνικές του οστού και των ούλων γύρω από δόντια ή εμφυτεύματα, χειρουργικές και μικροχειρουργικές επεμβάσεις στα ούλα, στο κόκαλο ή στις ρίζες των δοντιών και εκτεταμένες αισθητικές παρεμβάσεις και προσθετικές αποκαταστάσεις διαφόρων ειδών.