ΒΟΗΘΕΙΑ! ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΑΓΩΝΟΥΝ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΟΥ!

Μετά από την ενεργό φάση  της περιοδοντικής θεραπείας, αρχίζει σιγά σιγά να αποδράμει η φλεγμονή. Έτσι, τα ούλα που πριν τη θεραπεία ήταν πρησμένα και δημιουργούσαν βαθιές τσέπες μεταξύ δοντιού και ούλου αρχίζουν να υποχωρούν και να ανακτούν τη φυσιολογική τους θέση. Αυτό έχει σαν συνέπεια οι ρίζες των δοντιών να εκτίθενται απότομα στο στοματικό περιβάλλον. Οι ρίζες των δοντιών φυσιολογικά δεν είναι φτιαγμένες, όμως, για να είναι εκτεθειμένες στο στόμα. Σε ένα περιοδόντιο που δεν έχει νοσήσει από περιοδοντίτιδα, οι ρίζες των δοντιών κανονικά περιβάλλονται από κόκκαλο και το κόκκαλο σκεπάζεται και αυτό με τη σειρά του από ούλα. Όταν τα ούλα και το κόκκαλο έχουν όμως υποχωρήσει, λόγω περιοδοντίτιδας, οι ρίζες αναπόφευκτα εκτίθενται στο στόμα.

 

Τον πρώτο καιρό που συμβαίνει αυτό, αμέσως μετά τη θεραπεία, τα δόντια εμφανίζουν ευαισθησία κυρίως σε ψυχρά ερεθίσματα, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως και πολύ έντονη. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό είναι φυσιολογικό επόμενο της θεραπείας και η κατάσταση επανέρχεται στην προτέρα κατάσταση μέσα σε ένα διάστημα εβδομάδων ή μηνών. Δόντια με σημαντική υποχώρηση του κόκαλου και των ούλων είναι δυνατόν να διατηρήσουν ενός βαθμού ευαισθησία.

 

Όσο καλύτερα καθαρίζει ο ασθενής τα δόντια του, τόσο μικρότερη θα είναι και η ευαισθησία που έχει. Εάν δεν εφαρμόζει καλή στοματική υγιεινή και τα μικρόβια αρχίσουν μετά τη θεραπεία να συσσωρεύονται πάνω στις ρίζες των δοντιών, η ευαισθησία αυξάνεται λόγω των τοξινών που απελευθερώνονται από τα μικρόβια. Επίσης, σε συνθήκες πλημμελούς στοματικής υγιεινής, ασθενείς με έντονη υποχώρηση των ούλων και έκθεση των ριζών έχουν πολύ μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσουν τερηδόνα ρίζας, καθώς οι αποκαλυμμένες ριζικές επιφάνειες είναι πολύ πιο ευπαθείς στο να χαλάσουν, σε σχέση με τη μύλη του δοντιού, το κομμάτι δηλαδή που είναι φτιαγμένο από τη φύση για να είναι αποκαλυμμένο στο στόμα και να μασάμε με αυτό.