ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΔΟΡΡΙΖΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ?

Όταν ένα δόντι έχει χάσει πολύ μεγάλο μέρος της οδοντικής του ουσίας, το κομμάτι που έχει μείνει συχνά δεν επαρκεί για να στηρίξει μια προσθετική αποκατάσταση, είτε αυτή είναι μια ανασύσταση με σύνθετη ρητίνη, είτε είναι συχνότερα μια πιο μεγάλη κατασκευή όπως ένα επένθετο ή μια στεφάνη. Σε αυτή την περίπτωση, για να βελτιώσουμε τη συγκράτηση της υπερκατασκευής θα πρέπει αφού φυσικά προηγηθεί ενδοδοντική θεραπεία του δοντιού (απονεύρωση) να τοποθετηθεί μέσα στη ρίζα του δοντιού ένας ενδορριζικός άξονας, ο οποίος θα στηρίξει το υλικό ανασύστασης του δοντιού ώστε να μπορέσει στη συνέχει να μπει μια προσθετική εργασία (συνηθέστερα στεφάνη πλέον) που να έχει ικανή συγκράτηση και να μην ξεκολλάει.

 

Υπάρχουν πολλά είδη ενδορριζικών αξόνων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτόν το σκοπό. Από αυτά, τα περισσότερα είδη έχουν πλέον εγκαταλειφτεί γιατί αυξάνουν πολύ τις πιθανότητες κατάγματος της ρίζας του δοντιού. Το είδος του άξονα επιλέγεται με βάση την ποσότητα οδοντικής ουσίας που λείπει και πρέπει να αναπληρωθεί. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, η επιλογή του είδους του άξονα και η χρήση του θα πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά από κάποιον έμπειρο οδοντίατρο, ώστε να μειωθούν στα όρια του εφικτού οι πιθανότητες να σπάσει η ρίζα και ως εκ τούτου το δόντι να χρήζει πλέον εξαγωγής. Δόντια που έχουν φτάσει σε αυτά τα επίπεδα καταστροφής βέβαια έχουν πάντα αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν κάταγμα, ακόμα και όταν όλες οι διαδικασίες έχουν πραγματοποιηθεί σωστά και με ακρίβεια.